บทที่ 2: ความทรงจำในกลิ่นกาแฟ

“เคยรู้สึกมั้ยคะ... ว่ารู้จักใครบางคน ทั้งที่เพิ่งเคยเจอกัน?”
ขวัญข้าวถามขณะนั่งริมหน้าต่างร้าน
ภพยิ้มบางๆ ขณะรินกาแฟ “เคยสิครับ แต่แปลกดีนะ… ผมรู้สึกแบบนั้นกับคุณตั้งแต่วันแรกที่มาเคาะประตูบ้านนั่นแหละ”
ขวัญข้าวหัวเราะเบาๆ แต่มือของเธอกำลังลูบขอบจดหมายเก่าในกระเป๋าเสื้อ
หลังจากภพเดินไปหลังร้าน เธอหยิบจดหมายขึ้นมาอ่านอีกครั้ง
เธอสังเกตเห็นบางอย่าง... ลายเซ็นด้านล่างจดหมาย ที่เธอไม่ทันใส่ใจในตอนแรก
“...ด้วยรักเสมอ — พ.”
พ.?
เธอเม้มปากแน่น
“เป็นไปไม่ได้หรอก...” เธอพึมพำกับตัวเอง แต่หัวใจก็เริ่มเต้นเร็วขึ้นโดยไม่รู้ตัว
คืนนั้น ขวัญข้าวกลับมาบ้าน เธอค้นหากล่องความทรงจำของคุณตา และพบรูปเก่าใบหนึ่ง ภาพชายหนุ่มคนหนึ่งยืนอยู่หน้าโรงคั่วกาแฟเก่าๆ ที่หน้าร้านเขียนว่า “หมอกหวาน – ตั้งแต่ 2530”
ในมุมของรูปภาพ มีลายมือจางๆ เขียนไว้...
“ภพ — ปีแรกที่ร้านเปิด”