📚 เว็บนวนิยาย

ผู้เขียน: cano

วันหนึ่ง ภัทรลองหยิบกรอบเปล่ามาวางไว้บนเคาน์เตอร์
“คุณเคยลองใส่อะไรที่มองไม่เห็น...ลงไปในกรอบบ้างไหมครับ?”

อัยย์ยิ้มจางๆ
“อย่างความทรงจำเหรอ?”

จากนั้น เธอเริ่มเล่าเรื่องของผู้ชายในภาพ — เขาคือพี่ชายของเธอที่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุ
เขาคือคนที่เธอรักและเป็นเหมือนครอบครัวคนเดียวที่เหลืออยู่

“หลังเขาจากไป...ฉันไม่เคยถ่ายรูปอีกเลย”
“เพราะไม่มีใคร...ที่ฉันอยากใส่ไว้ในกรอบอีก”

ภัทรฟังเงียบๆ เขาไม่พูดอะไรนอกจากยื่นกาแฟแก้วเล็กให้เธอ พร้อมกระดาษโน้ตว่า:

“บางครั้ง...กรอบที่ว่างเปล่า อาจกำลังรอใครสักคนที่เหมาะสมจะอยู่ในนั้น”