📚 เว็บนวนิยาย

ผู้เขียน: cano

คิมหายไปในวันหนึ่ง...โดยไม่มีคำลา ไม่มีข้อความ ไม่มีเงา ไม่มีเสียง

เมษาไปรอที่ร้านกาแฟเดิมในวันที่ฝนตก แต่ไม่มีใครมา ไม่มีร่มสีฟ้า ไม่มีรอยยิ้ม

เธอเสียใจ แต่ไม่เคยโกรธ

จนวันหนึ่ง เธอได้รับจดหมายฉบับหนึ่ง ไม่มีชื่อผู้ส่ง ภายในจดหมายเขียนว่า:

"ขอโทษที่หายไปแบบนั้น...ผมมีเหตุผลที่ไม่สามารถอธิบายได้ในตอนนั้น แต่รู้ไว้นะว่า ร่มคันนั้น...ผมตั้งใจให้คุณเก็บไว้ เพราะคุณคือคนเดียวที่ทำให้สายฝนของผม...ไม่เหงาอีกต่อไป"

เอพิลอก
สามปีผ่านไป เมษายังใช้ร่มคันเดิม

ในวันที่ฝนตกหนักที่สุด เธอยืนรอรถเมล์ใต้ร่มสีฟ้า และหันไปเห็นชายคนหนึ่งเดินมากับร่มคันใหม่

เขาคือคิม...แก่ขึ้นนิดหน่อย แต่รอยยิ้มยังคงเดิม

เมษานิ่งงัน ก่อนจะถามเบาๆ “คุณยังชอบฝนอยู่ไหม?”

คิมหันมามองเธอ “ถ้ายังมีคุณอยู่ข้างๆ ตอนฝนตก...ผมก็ยังชอบเหมือนเดิม”

จบเรื่อง: "สายฝนในวันนั้น"