บทที่ 1: การพบกันในช่วงเวลาที่เหมาะสม

แนนเดินมาถามเขาอย่างสุภาพ "สวัสดีค่ะ วันนี้ทานอะไรดีคะ?"
ติณณ์มองไปที่เธอและรู้สึกว่าความอ่อนโยนของแนนทำให้บรรยากาศรอบตัวเขาดูอุ่นขึ้น เขาเงยหน้าขึ้นและตอบ "เอาเป็นคาปูชิโน่ครับ"
"ได้เลยค่ะ" แนนยิ้มแล้วเดินไปทำเครื่องดื่ม
ขณะที่รอคาปูชิโน่ ติณณ์มองไปรอบๆ ร้านกาแฟ เขาคิดถึงความเหน็ดเหนื่อยจากงานและเรื่องราวที่ยังค้างคาในชีวิต แต่เมื่อคาปูชิโน่ถูกเสิร์ฟมา เขากลับรู้สึกว่ามีบางสิ่งในตัวเขาที่เบาขึ้น
“หวังว่าเครื่องดื่มนี้จะช่วยให้คุณรู้สึกดีขึ้นนะคะ” แนนพูดขณะที่วางถ้วยกาแฟลงบนโต๊ะ
ติณณ์ยิ้มให้กับคำพูดของแนน “ขอบคุณครับ ผมรู้สึกเหมือนว่าที่นี่มีความเงียบสงบที่ทำให้ใจผมเย็นลงได้”
“บางครั้งความเงียบก็ช่วยให้เราเข้าใจตัวเองได้ดีขึ้นค่ะ” แนนตอบ
ทั้งสองเริ่มพูดคุยกันเกี่ยวกับงานและความรัก ในระหว่างการพูดคุย ติณณ์เริ่มรู้สึกถึงการเชื่อมโยงกับแนนอย่างไม่คาดคิด